هر کسی از ظن خود شد یار مناز درون من نجست اسرار من این بیت از مولانا، شاید یکی از مهم‌ترین مطالبی باشد که محمدحسن شهسواری، می‌خواهد در شب ممکن بگوید. و علاوه بر آن، شاید بتوان گفت که این کتاب، گارگاه انسان‌سازی‌ست. شهسواری که با یک فاصله‌ی هفت ساله، رمان دومش را وارد بازار...

انتشارات نیلا چند سال پیش اقدام به انتشار مجموعه‌ای کرد با عنوان مجموعه‌ی کتاب کوچک که شامل آثار کم حجم و ارزان، در زمینه‌ی داستان کوتاه، نمایشنامه‌ی کوتاه و شعر می‌شود. یکی از کتاب‌های کوچک این مجموعه، آبی‌های غمناک بارون (Baron’s Sad Blues) نوشته‌ی اصغر عبداللهی است. این اثر 31...

این کتاب، انگار که آدم‌ها را می‌گذارد کف دو دستش و هی به ذوب شدن و سرازیر شدنشان از لای انگشتانش نگاه می‌کند. اما بدجنس نیست. بعد از این نابود شدن‌ها، قهقهه‌ای در کار نیست، آسودگی خیالی هم در کار نیست. کتاب، خیلی پیش از آن که ماجرای دردناک را بگوید، در دردها غلتیده و دست و پا زده...

مرده‌ها حرف نمی‌زنند؟ می‌توان مطمئن شد که تصور درستی نیست، زمانی که به پایان کتاب من ژانت نیستم می‌رسیم. باور می‌کنیم مرده‌ها حتی کتاب هم می‌نویسند. خاطراتشان را هم تعریف می‌کنند. حسی که بعد از خواندن من ژانت نیستم، به خواننده دست می‌دهد، این است که دیگر در نظرش، هیچ امر...

پسری از خانواده‌ای که به لحاظ مالی، جزو قشر متوسط اجتماع محسوب می‌شوند. مادر بیمار است. پدر جوانمرگ شده است. این پسر، سه خواهر دارد که هر کدام به نحوی در عشق‌هایشان شکست می‌خورند. ساکن رشت‌اند. خود راوی نیز یک بار عاشق شده است و البته شکست خورده. انگار که این دوست داشتن، چیزی...

یک بار هم کتابی را دست بگیریم و بنشینیم پای موسیقی‌ای که از درونش به گوش می‌رسد. بازش کنیم و حل بشویم در لا به لای حرکات دستان رهبر ارکستر. که هی می‌روند و می‌آیند و با تکانی، صدای یک ساز را از دور در می‌آورند و با تکان‌های مخصوص دیگری، سازها را در هم می‌آمیزند و آهنگی می‌سازند...

نوشیدنی‌ای گوارا، اما بی‌نهایت تلخ! نوشیدنی‌ای که انسان را از خود بی‌خود می‌کند. قدرت مبارزه را از آدم می‌ستاند و به اینجا می‌رساند که دستش را بگذارد در دستان گرم هوشنگ مرادی کرمانی، و بگوید: باشد، من را ببر به هر آن کجا که باید. و بعد، منقلب بشود از تمام آن چیزهایی که می‌بیند....

این کتاب، بوی خون می‌دهد. بوی جنگ. بوی قربانیان جنگ، آن زمان که هیچ کجای جنگ نیستند. نه سربازند، نه شاه و نه وزیر. قربانیان جنگ ایران و عراق و یک متولدِ باز هم دهه‌ی شصت. اما این بار آن سوی مرزی. عراقی. داستان طناب کشی که با کشیدن طناب و پایین انداختن مجسمه‌ی صدام، جرات آن پیدا می‌کند...

بنفشه‌ی سفید، یک استثناست. قرار نیست از خواندنش لذت برد. دلیل نوشته شدنش، تبدیل شدن به ابزار سرگرمی خوانندگان نیست. قرار است صرفا، بخش کوچکی از هزاران عقب مانگی و دردهای ایرانی خوانده شود. که البته تا اینجا، خصوصیات مشترک با خیل عظیمی از آثار را دارد. اما اولین جمله‌ای که از جانب...

تو وقتی به خودت فکر می‌کنی، طبعا به خودت فکر می‌کنی. ولی وقتی به من فکر می‌کنی، باز هم به خودت فکر می‌کنی. حتی وقتی به گرسنگان افریقا و مشکلات اتمی دنیا و نسل در خطر نابودی ببرهای سفید هم فکر می‌کنی، باز هم داری به خودت فکر می‌کنی. این جملات، بخشی از مجموعه‌ی داستان‌های کوتاه‌...