حکایت هفته اى ناکام که بر کیهان گذشت جالب و خواندنی است، چرا که طبق معمول این رسانه ى مدعى اصولگرایى ، به خبرسازى روى آورد؛ رویکردى که این بار کمی متفاوت به نظر مى رسد.
کیهان در پی تیتر یکِ چندى پیش خود که در آن به نقل از وزیرامور خارجه در تأیید صحبت های رهبرى، اقدامات صورت گرفته در نیویورک را نابجا خوانده بود، دوباره مجبور شد تا تیتر یک خود را در تأیید خبر پیشین منتشر کند، تکذیب وزارت خارجه و کمیسیون امنیت ملى مجلس را نشنیده بگیرد و به اصرار، تیتر منتشر شده را مورد تأکید قرار داده و صحت آن را تأیید نماید.
این در حالیست که پیش از این محمد جواد ظریف در تکذیب خبر منتشر شده، آن را دروغ دانسته و حتی از شدت ناراحتی نسبت به سخنان منتسب به او در کیهان نیز دچار مشکلات عصبی در کمر و پای خود شده بود.
وزیر امورخارجه ایران در واکنش به این تیتر در صفحه فیسبوک خود نوشت :”باعث تاسف است که یک و نیم ساعت بحث جدی، صمیمانه و خصوصی با نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، که صراحتا توافق شده بود محرمانه و غیرقابل نقل خواهد ماند، در چندجمله خلاصه شد که هیچ ارتباطی با بحث مفصل من نداشت و به مطبوعات درز داده شد. بدتر از آن افرادی که خود را قاضی صداقت بنده دانسته و با تیتر کوچک صداقت مرا می ستایند، با بزرگترین تیتر ممکن جمله ای را از من به عنوان نقل قول مستقیم از بنده منتشر کردند که با آنچه گفته بودم مطابقت نداشت.”
ظاهرا نویسنده روزنامه کیهان، آنچه را که با خواسته و سلیقه سیاسی وی مطابقت داشته را از سخنان برخی نمایندگان مجلس گزینش کرده، سپس بازتولید نموده و در یک اقدام پر سابقه و دور از اخلاق رسانه ای که غالباً در این روزنامه جریان دارد، منتشر کرده است.
روزنامه کیهان در مطلبی که یک روز بعد از مطلب جنجال برانگیز خود منتشر کرده، ضمن دفاع از خبر و مؤثر خواندن آن نوشت: “اظهارات صریح و صادقانه وزیر امور خارجه در نشست کمیسیون تخصصی مجلس، موجب شوک بی‌سابقه در حلقه افراطیون و پدرخوانده‌های خط سازش با آمریکا شده است.”
این روزنامه که توسط نماینده رهبر جمهورى اسلامى اداره مى شود در ادامه ضمن تغییر لحن خود نسبت به وزیر امور خارجه، با لحنی حق به جانب خود را بی تقصیر نشان داده و عنوان می کند که تمامی مطالب نه به شکلی کتبی و رسمی بلکه به شکلی شفاهی و به نقل قول از سوی نمایندگان مطرح شده است.
کیهان در این باره نوشته است: “در پی دعوت محمد جواد ظریف عصر روز یکشنبه (۱۴ مهر) به کمیسیون امنیت ملی مجلس، وی درباره اقدامات دیپلماتیک دولت در سفر به نیویورک توضیحاتی ارائه کرد… پس از این جلسه در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران که متن مکتوب و فایل صوتی آن موجود است برخی از مطالب مطرح شده در این جلسه را نقل کرد. وی در این خبر که ساعت ۱۷ و ۴۹ دقیقه (با کد ۴۵۸۳۳۷۴) روز یکشنبه روی خروجی این خبرگزاری رفته و همچنان قابل رؤیت است، می‌گوید؛ «ظریف اشاره کرد ما فکر می‌کردیم مکالمه‌ها و گفت‌وگوها در حدی که انجام شد، در این حد مجوز داریم ولی وقتی حضرت آقا اشاره کردند برداشت ما این است که ایشان اولاً به گفت‌وگوی اوباما با دکتر روحانی انتقاد دارند و این را یکی از اقدامات نابجا می‌دانند و طولانی شدن مذاکرات بنده و جان‌کری را احتمالات نابجای بعدی سفر می‌دانند.» پس از آن نقوی حسینی روز سه شنبه درگفت‌وگو با سایت خانه ملت ، با اشاره به تیتر و خبر کیهان گفت: «مطالبی که در این روزنامه چاپ شده در گزارش مکتوب کمیسیون امنیت ملی مجلس وجود ندارد»!”
کیهان در ادامه برای توجیه رفتار غیرحرفه اى خود به اصرار می افزاید: “این در حالی است که کیهان خبر خود را براساس گزارش مکتوب این کمیسیون تنظیم نکرده بلکه اظهارات صریح آقای نقوی مبنای خبر کیهان بوده است. از سوی دیگر؛ معلوم نیست چرا ایشان پس از ۴۸ ساعت، تصمیم گرفته‌اند با عبارتی خاص وانمود کنند که خبر یاد شده صحت ندارد! پیشنهاد می‌شود فایل صوتی این جلسه یا گزارش مکتوب آن پیرامون موضوع مورد بحث که به آن استناد شده برای تنویر افکار عمومی منتشر شود. در همین حال مرضیه افخم سخنگوی وزارت خارجه نیز واکنش عجیبی به اظهارات صریح آقای ظریف و گفته‌های نمایندگان نشان داد و برداشت نمایندگان از سخنان ظریف را دقیق ندانست!”
با این حال نویسنده کیهان روز چهارشنبه مدعی شد که این روزنامه “خبرهای موثقی از فشار سنگین حلقه افراطیون و پدرخوانده‌های خط سازش با آمریکا برای تکذیب خبر یاد شده در اختیار دارد که در صورت لزوم اقدام به انتشار آن خواهد کرد.”
اگر چه این لحن نویسنده و بیان انتشار خبرهای مربوط به فشار برخی دست های پشت پرده و افشاکردن پدرخوانده های سیاسی، کمی تکراری شده اما به خوبی سلیقه و نوع بیان آشنایی را برای خوانندگان و مخاطبان خود نشان می دهد.
اما ماجرا به اینجا ختم نشده و روزنامه کیهان در پیگیری خبری خود و اصرار بر صحت ادعای منتشر شده در روز پنجشنبه ١٨ مهر نیز بار دیگر در مطلبی به نقل از سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس نوشت: “من خبر کیهان را تکذیب نکرده‌ام.”
نویسنده در ادامه این مطلب به نقل از نقوی حسینی در آخرین مطلب خود یعنی روز پنجشنبه نوشت: “حضور آقای ظریف در جلسه کمیسیون امنیت ملی از طریق تابلوی اعلانات مجلس، دستور هفتگی کمیسیون‌ها و رسانه‌های عمومی به اطلاع تمام نمایندگان و مردم رسانده شده بود و بدیهی است که چنین جلسه‌ای حکم جلسه محرمانه را نمی‌تواند داشته باشد. جلسات کمیسیون امنیت ملی، رسمی و علنی است، هیچ بحثی درباره محرمانه بودن آن جلسه وجود نداشت و به فرض وجود چنین بحثی نیز باید گفت که اظهارات آقای وزیر خارجه نمی‌تواند جلسه کمیسیون امنیت ملی مجلس را محرمانه کند چرا که جلسه محرمانه قواعد خاصی دارد.”
کیهان در ادامه آخرین مطلب خود نوشت: “گفتنی است ظریف توضیح نداد که با وجود تاکید اعضای کمیسیون امنیت ملی بر صحت خبر کیهان، چگونه هنوز هم این خبر را تکذیب می‌کند؟ و این پرسش را هم بی‌پاسخ گذاشت که با کدام منطق تقدیر کیهان از صداقت ایشان را تخریب! می‌نامد؟ آیا تاکید بر صداقت ایشان در اعتراف به آن دو خطای بزرگ عصبانیت‌برانگیز است؟! انتظار آن بود که آقای ظریف بفرمایند، تیتر کیهان ایشان را به بیمارستان کشانده بود یا فشار مدعیان اعتدال در دولت راستگویان؟! و اعتراض به وی که چرا صداقت به خرج داده است؟!”
آنچه از این همه اصرار و تناقض در اخبار منتشر شده کیهان و نحوه پیگیری ماجرا به نظر می رسد، نگرانی این روزنامه از افشاى پروژه خبرسازى و عدم صحت گفته های شفاهی برخی نمایندگان مجلس در خصوص سخنان ظریف و در نهایت جبران بی توجهی حسن روحانی به فشارهای وارده از سوی این رسانه و دیگر همکاران عرصه خبری رسانه ای وابسته به گروه های فشار و اصولگرا است؛ جریانى که از ابتدایی ترین روزهای انقلاب اسلامی گویى وظیفه ای جز دخالت اقتدارگرایانه در سیاست، اقتصاد، فرهنگ و امور اجتماعی نداشته اند.
با نگاهی ساده می توان دریافت که از زمان هاشمی، سپس خاتمی و حتی در زمان دولت مدعى پاکدامنى (که فاسدترین دولت اصولگرا از آب درآمد) تا به امروز که دولت اعتدال در کشور بر سر کار آمده، این گروه و گونۀ خاص سیاسی همیشه صدای نابهنجار و ناسازگار نظام بوده اند. اگرچه تا کنون دولت روحانی بر خلاف آنچه در زمان خاتمی اتفاق افتاده، مصمم و محکم بر مواضع خود ایستاده و نه تنها از تصمیمات و اقدامات انجام شده دفاع می کند، بلکه اقدامات سنتی این گروه فشار در رسانه های هر چند نزدیک به رهبری را نیز دروغ خوانده و در برابر آن ایستادگی می کند. نکته ای که شاید در نوع خود بسیار جالب توجه و تأمل برانگیز است.
اما در نقطه مقابل نیز این جماعت همیشه درگیر، در هیچ زمانی حتی در قبال سخنان رهبر خود هم تحمل و بردباری نشان نداده و در موارد بسیار با زیر پا قرار دادن خواست وی، با توجیهات و دلایلی هر چند نا مربوط به حمله، تخریب، دروغ پردازی و حتی فحاشی رسانه ای پرداخته و با زیر پا گذاشتن تمامی اصول حرفه ای و خبرنگاری برای باج گرفتن، یارگیری و حتی سهم خواهی سیاسی، فضا و جو سیاسی کشور را به چالش و انحطاط کشیده اند و تا جایی که امکان داشته ترمزی برای رسیدن به نقاط مثبت و حتی سازنده در برخی مقاطع سیاسی کشور بوده اند.
ترمزی که شاید روزی پیش پای رهبر نظام هم عمل کرده و کار را بر او هم سخت کند؛ در نهایت باید منتظر بود و دید که در سایه تحولات انجام شده و موج تغییراتی که در پیش رو قرار خواهد داشت، این جریان قصد سازگاری و اصلاح داشته یا بر منفی بودن و در نهایت انزوای بیش از پیش خود اصرار خواهد کرد؟
