سرانجام جلسات رای اعتماد نمایندگان مجلس به وزرای پیشنهادی حسن روحانی هفتمین رییس جمهور ایران در حالی به پایان رسید که بر خلاف ادوار گذشته، این‌بار جنبش سبز مردم معترض ترازوی اعتماد سنجی نمایندگان مجلس قرار گرفت و افراطیون حامی رهبر جمهوری اسلامی نشان دادند پیام حماسه سیاسی مردم در ۲۴ خرداد را آن گونه که باید و شاید درک نکرده‌اند.
در روزهای گذشته و در جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی آنچه بیشتر از همه به چشم آمد هراس نمایندگان اصول‌گرا و افراطیونی بود که در حصر نام میرحسین موسوی و جنبش سبز مردمی قرار گرفته بودند که برای احقاق حقوق ملت در انتخابات ۸۸، حاکمیت ولایت فقیه را با چالش مواجه کردند و در این جلسات مشخص گردید که میرحسین موسوی در حصر نیست بلکه این اقتدارگرایان هستند که ۴ سال است در حصر وی و مردم سبزاندیش قرار دارند.
سید علی خامنه‌ای سالها تلاش کرد که مجلس و دولتی همسو و هم راستا با خود را سر کار بیاورد و در این راه از قربانی کردن یاران قدیمی خود هم مضایقه نکرد و تصور می‌نمود این مرتبه با دور کردن هاشمی و فتنه گر خواندن میرحسین موسوی و مهدی کروبی، سرانجام به این خواسته که در دولت قبلی با به قدرت رساندن احمدی‌نژاد تلاش بسیاری برای تحقق آن کرده بود، ولی سرانجام ناخوشی برایش داشت، می‌رسد.
اما وی در این راه مجددا یک مساله بسیار مهم را فراموش کرد، مردم ایران؛ بد اقبالی رهبر در این مسیر به حدی بود که نامزدهای منتسب به وی در راه رسیدن به قدرت چنان از خجالت یکدیگر در آمدند که جای هیچ دفاعی را باقی نگذاشت و هر آنچه رهبر طی سالیان گذشته رشته کرده بود، پنبه کردند.
انتخابات خرداد ۹۲، حضور و اقبال مردم به حسن روحانی نشان داد که دوره افراط و تفریط گذشته و دیگر جایگاهی ندارد، اما به نظر می‌رسد مجلس و برخی از نمایندگان افراطی آن هنوز در گذشته سیر می‌کنند و تلاش داشتند حضور وزرایی که به نوعی از خواست مردم تبعیت می‌کردند را در کابینه به حداقل برسانند.
جنجال‌های رسانه‌ای و لابی‌های افراطیون همه نشان از این می‌داد که فعالیت گسترده‌ای برای عدم رای اعتماد به حداقل ۸ وزیر در حال انجام است، ولی با درایت شخص حسن روحانی و حمایت گسترده اقشار جامعه از کابینه پیشنهادی، حوزه فعالیت این نمایندگان کوچک گردید ولی باز هم سه تن از اعضا را با واژه رد صلاحیت روبرو کردند.
مجلس کوتاه قامتان سیاسی با رد صلاحیت سه تن از افراد منتسب به اعتراضات مردم در انتخابات ریاست جمهوری گذشته نشان داد از حضور بزرگان می ترسد و این افراطیون که با رای حداقلی جامه نمایندگی مردم در خانه ملت را تن خود دیده‌اند، تلاش می‌کردند به روحانی و مردم بفهمانند هرچند پیروز انتخابات گردیده‌اند، ولی چیزی تغییر نیافته است و سعی داشتند با لشگرکشی و فرافکنی خواسته‌های خود را به دیگر نمایندگان تحمیل و با سردادن شعارهایی از ناخشنودی رهبر از جریان اعتراضات ۸۸ که نام فتنه بر آن نهاده‌اند، دیگران را باخود همسو کنند.
این رفتار در بین نمایندگان حاوی این پیام به مردم است که باید عزم‌ها را جزم کرد تا این سیاهی لشگرهای رهبر پسند که در قامت نمایندگان مجلس قرار دارند، باید تغییر کنند و افرادی جای آنان را بگیرند که جان در گرو مردم این سرزمین دارند.
فضای کنونی مجلس به خوبی نشانگر این مساله است که میان اصول‌گرایان افراطی و دیگر هم پیمانانشان اختلاف افتاده است و وجود فردی معتدل در جایگاه ریاست‌جمهوری و پشتیبانی مردمی از وی توانسته بخشی از وجدان‌های خفته را بیدار کرده که با خواست مردم همسو شوند و این نکته‌ای است که باید در شرایط کنونی از آن به خوبی بهره برد و بامدیریت مطلوب گزینه‌های جدید و هم‌چهره با اعضای فعلی دولت را معرفی کرد.
مردم ایران با شرکت در انتخابات و رای به دولت تدبیر و امید، راه را برای تشکیل دولتی توان‌مند باز کرده و امروز که دولت یازدهم، ۱۵ وزارت خانه با گذر از مجلسی اصول‌گرا و فرمان پذیر از رهبر، متصدیان خود را شناخته است باید با غلبه بر رفتارهای غیرعقلانی در جهت تحقق آرمان‌های جامعه گام بردارد.
دولت روحانی که حمایت اکثریت جامعه را به دنبال دارد باید بتواند با مقابله با نیروهای تمامیت‌خواه کشور را به سمت آرمان‌گرایی رهنمون کند و در این راه متوجه این مساله نیز باشد که عدول از قول‌هایی که در این رابطه به مردم داده است، می تواند جایگاه اجتماعی و حمایتی وی را متزلزل کند.
انتخابات ۲۴ خرداد نوید بخش حرکتی تازه برای مردم آزاده خواهی بود که مطالبات خود را طلب می‌کردند و حسن روحانی نیز نیک می‌داند که حمایت از این مطالبات برحق بود که وی را به جایگاه ریاست جمهوری ایران رساند، مطالباتی که با ریاست‌جمهوری وی و تشکیل کابینه خاتمه نخواهد یافت.
در خاتمه باید گفت رای مردم به حسن روحانی و حمایت از وی یک رای حزبی و جناحی نبود، بلکه رای مردمی بود که در سال ۸۸ دزدیده شد و بغضی فروخفته بود که پس سالها افراط و تفریط سر باز کرده بود و این مردم امیدوارند تنش‌های سیاسی و اقدامات نابخرادنه‌ای که در دولت احمدی‌نژاد مشاهده می‌شد، پایان یابد و اگر مردم احساس کنند دولت یازدهم نخواهد توانست این مسائل را حل کند حسن روحانی بزرگترین و مهم‌ترین حامی خود را از دست خواهد داد.
