در شرایطی که نگرانی از افت کمی و کیفی تولیدات سینمای ایران در بین اهالی این هنر موج می زند، وزیر محترم ارشاد و اعوان و انصارش، با توجه به پایان یافتن عمر دولت دهم، هنوز از خواب زمستانی بیدار نشده اند و تلاشی صد چندان برای هدایت هنر و فرهنگ این سرزمین به سراشیبی سقوط دارند.
افت کمی تولیدات سینما به اندازه ای شدت یافته که حتی برای اکران فیلم‌ها در بهار و تابستان ۹۲ شورای صنفی نمایش با مشکل کمبود فیلم مواجه است و این شورا فیلم مناسبی برای اکران سراغ ندارد یا صاحبان فیلم‌ها علاقه‌ای به اکران آثارشان ندارند.
سیدضیا هاشمی، رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با تایید افت محسوس تولیدات سینمایی در ماه‌های پایانی سال ۹۱ و ماه‌های ابتدایی سال ۹۲ گفت : «در سال ۹۰ تعداد فیلمنامه‌هایی که در شورای بررسی فیلمنامه بررسی و اعمال نظر شد بیش از ۴۰۰ فیلمنامه بود اما در سال ۹۱ تعداد فیملنامه‌هایی که به این شورا رسید و بررسی شد ۲۰۰ فیلمنامه بود، که همین امر نشان از افت محسوس کمی و تعداد فیلمنامه‌ها می‌دهد. از طرف دیگر به دنبال افت کمی فیلمنامه‌ها از لحاظ کیفیت نیز دچار افت محسوسی شده است و فیلمنامه‌های خوب کمتر برای بررسی ارائه می‌شوند و به نظر می‌رسد به صورت عمدی فیلمنامه‌نویسان آثار خود را نگه داشته‌اند.» هاشمی با اشاره به اینکه ریشه این افت فقط دلایل اقتصادی ندارد و بعضی از آنها به رفتارهای غیرفرهنگی بعضی مدیران بازمی گردد، افزود : «عملکرد حوزه هنری در سال ۹۱ که به نوعی ناجوانمردی در حق سینمای ایران بود باعث شد تا سرمایه‌گذاران به سینمای ایران نامطمئن شوند و امنیت سرمایه‌گذاری در این عرصه به خطر بیفتد و افرادی که قصد سرمایه‌گذاری در سینما دارند؛ تصور می‌کنند که نهادی وجود دارد که امکان دارد با دستور آن جلوی اکران فیلم و به سود رسیدن سرمایه آنها گرفته شود.»
سید جمال ساداتیان، تهیه کننده سینما، نیز معتقد است : «عملا با اتفاقاتی که از سال گذشته توسط حوزه هنری رقم خورد و همچنین بحران اقتصادی به وجود آمده، دیگر سرمایه‌گذاری در سینما و تولید فیلم و بعد اکران آن سودی ندارد. علاوه بر مسائل اقتصادی وزارت ارشاد با سختگیری و محدود کردن سوژه‌هایی که فیلمسازان قصد ساخت آن را دارند؛ انگیزه را برای سرمایه‌گذاری در سینما از بین می‌برد. این بی‌انگیزگی در بخش خصوصی بیشتر دیده می‌شود و امروز بخش خصوصی حضور فعالی در سینما ندارد.»
به گزارش خبرگزاری مهر، ابوالفضل جلیلی که ۶ سال است موفق به ساخت فیلمی نشده و به این دلیل مشکلات اقتصادی زیادی را تحمل می‌کند از ساخت “مسیر معکوس” با سرمایه‌گذاری ژاپنی‌ها خبر داد. وی درباره دلایل همکاریش با ژاپنی‌ها گفت : «من ۶ سال بیکاری کشیدم و مشکلات اقتصادی داشتم اما دوستانم در ژاپن در تمام این مدت نگران شرایطم بودند و با من تماس داشتند. در صورتی که من طی این سال‌ها در ایران چندین بار برای مسئولان نامه نوشتم اما هیچ پاسخی هم دریافت نکردم. شرایط اقتصادی برای من سخت شده است تا جاییکه نوروز امسال را به سختی گذراندم.»
از سویی دیگر، سعدی افشار، تنها هنرمند باقی مانده از نسل سیاه بازی، در شرایطی دار فانی را وداع گفت که در تامین هزینه های اولیه درمان خود با مشکلات بسیاری مواجه بود و امروز در نبودش و در مراسم شب هفت او، لباس وی به تماشاخانه سنگلج اهدا شد !
اما به ظاهر، مشکلات اقتصادی تنها گریبان هنر و هنرمند را نگرفته، بلکه در طرح تربیت حافظ قرآن هم که توسط سازمان اوقاف و امور خیریه برگزار می شود، “سهم هر حافظ قرآن، تنها ۲۰۰۰ تومان” است که در نوع خود، جالب توجه می نماید.
این ها همه در شرایطی است که وزیر ارشاد، سرگرم سفرهایی است که به عنوان نماینده معین دولت، از “توطئه های دشمن در عرصه انتخابات” پرده بردارد و همگان را به “بصیرت و وحدت” دعوت کند. مملکتی که در آن “خوانندگانی که در ستادهای انتخاباتی فعالیت کنند، مجوز کنسرت هدیه می‌گیرند”، باید هم به حال و روزی بیفتد که معاون ستاد بحران آن، زلزله ۷٫۷ ریشتری سیستان و بلوچستان را با تلفات تنها ۳ زخمی، به “مدیریت امام زمان و همزمانی زلزله با ایام فاطمیه” ارتباط دهد.
