
عکس از خبرگزاری ایرنا
در پی تحریم های نفتی کشور، مشتریان نفت ایران خواستار دریافت نفت با قیمت ارزان شده و برای خرید نفت از ایران شرط کاهش بیشتر قیمت را مطرح کرده اند.
در حالیکه مدیران کشور و مقامات دولتی مدعی فروش نفت و عدم تأثیرگذاری فشارهای بین المللی بر صادرات آن هستند، با گذشت هر چه بیشتر زمان و تشدید فشارهای نفتی علیه ایران و همچنین پافشاری مقامات کشور بر مواضع خود، کشورهایی همچون هند و برخی دیگر از کشورها برای تهیه نفت خود از ایران با توجه به استیصال مقامات ایرانی و مشکلات عمده در صادرات این محصول، درخواست خرید با قیمت پیشنهادی خود را دارند.
وقایع صنعت نفت و شرایط تحمیلی این روزها به جایی رسیده که به باور ناظران، پس از ملی شدن نفت کشور بروز این اتفاقات بیسابقه بوده تا جاییکه برخی آن را بزرگترین غارت منابع نفتی کشور خوانده اند..
تابناک در گزارشی به نقل از رویترز می نویسد : “صرفنظر از موضوع کاهش واردات نفت از ایران، بهانه این کاهش، این بار نه تحریم و فشار آمریکا بلکه هزینه و بهای بالای نفت ایران است.”
این گزارش با اشاره فشار تحریم ها و صنعت نفت کشور می نویسد :”پس از تحریم نفتی ایران، مشتریان آسیایی که عمدتاً از اصلیترین مشتریان نفتی ایران بوده و هستند، از تحریمهای آمریکا با شرط کاهش واردات از ایران معاف شدند؛ اما گویا اکنون وضعیت تحریمی ایران، دستمایهای برای این مشتریانی میشود که خواهان کاهش بهای در نفت ایران هستند؛ مشتریانی که اکنون پول نفت را نه به دلار که به پول محلی خود میپردازند.”
این سایت اصولگرا در ادامه مطلب با اشاره به گزارش رویترز می افزاید: ” یک منبع آگاه هندی که نخواسته نامش فاش شود اعلام کرد، هند در سال آینده میخواهد واردات نفت از ایران را کاهش دهد. در سال آینده، واردات نفت ما از ایران ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش خواهد یافت. اگر ایران قیمتها را کاهش ندهد، کاهش واردات حتی بیش از این نیز خواهد بود، زیرا هماکنون پالایشگاههای هند مشکل نقدینگی اساسی دارند. هماکنون پالایشگاههای هند در حال دریافت دستورالعملهایی برای کاهش واردات از ایران در آغاز سال ۲۰۱۳ ـ که زمان شروع قراردادهای جدید است ـ هستند؛ اما کاهش واردات به دلیل هزینههای بالا، اجتنابناپذیر است.”
به نوشته تابناک نکته مهم در گزارش رویترز صرفنظر از موضوع کاهش واردات نفت از ایران این است که بهانه کاهش واردات، این بار نه تحریم و فشار آمریکا بلکه هزینه و بهای بالای نفت ایران است.
این گزارش در ادامه می افزاید: “با این تفسیر، گویا هند و پالایشگاههای این کشور به دنبال این هستند تا از شرایط تحریمی ایران سوءاستفاده کرده و نفت ایران را با بهای تخفیفی و ارزانتر از ارزش ذاتی آن خریداری کنند؛ کاری که «سینوپک چین» سال گذشته انجام داد و تحریم و از دست رفتن شماری از مشتریان نفتی ایران را دستآویزی برای دریافت نفت با بهای تخفیفی کرد. باز هم جالبتر آن که اکنون چین و هند به دلیل تحریمهای مالی ایران، پول نفت را یا با ارزهای محلی خود یعنی یوان و روپیه پرداخت و یا اقدام به تهاتر نفت با دیگر کالاهای تولیدی خود میکنند! هماکنون هر دو کشور، ایران را در فشار میگذارند تا نفت ایران را با بهایی پایینتر گرفته تا روپیه و یوان کمتری به ایران بدهکار باشند!”
اما آنچه کارشناسان و صاحبنظران بر آن اتفاق نظر دارند، این نکته است که سوءاستفاده کشورهایی همچون هند و چین، نه تنها حاصل سیاست های توسعه طلبانه این کشورها بوده، بلکه بنابر نوع فرهنگ اقتصادی و سیاسی این کشورها نیز شرایط برای بهره برداری از مشکلات ایران بیش از پیش فراهم شده و گویی گرسنه ای بر توبره گرسنه ای دیگر می زند.
ناظران می گویند با وجود شرایط سخت اقتصادی در جهان و با توجه به روند روبه رشد این کشورها به سوی تبدیل شدن به قطب تولید کننده کالا و مصرف کننده تکنولوژی های غربی، این کشورها برای تأمین هر چه بیشتر منابع انرژی و مواد خام خود، سیاست های استعمار گونه در پیش گرفته و آنچه از سوی سیاستمداران ایران نیز صورت پذیرفته فروش و حراج سرمایه های ملی و ثروت های کلان کشور فقط به بهای بقای خود است. این در حالیست که ایران می توانست با داشتن سیاست های درست و خردمندانه به همراه ثروتی همچون نفت، بیشترین نقش تأثیرگزاری را در منطقه و جهان داشته باشد.