
زمستان ۸۹ بود؛ چند روز پس از حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسران شان؛ خبرگزاری ها اعلام کردند که معمر قذافی رهبر لیبی سیاست «زمین سوخته» را در پیش گرفته و بمباران شهرهای خود را آغاز کرده است؛او همان روزها بود که با حضور در تلویزیون، مخالفان خود را تهدید به اعدام و آنها را به موشهای موذی تشبیه کرد. خبرگزاری ها نوشتند «اظهارات رهبر لیبی نشان از آن دارد که در صورت ادامه اعتراضها در این کشور آفریقایی، جهانیان باید در انتظار وقوع دارفوری دیگر باشند». دارفور منطقهای در غرب سودان که حکومت عمر البشیر رئیسجمهوری سودان در این منطقه مرتکب کشتار دستهجمعی شده بود.
این آغاز مدل لیبیایی برحورد با مخالفان بود؛ او در آن سخنرانی به تمام زمامداران جهان اعلام کرد این آمادگی را دارد که برای حفظ قدرت خود در لیبی، مردم سراسر این کشور را قتلعام کند. پیش از او زینالعابدین بن علی رئیسجمهوری سابق تونس و حسنی مبارک دیکتاتور سابق مصر در واکنش به معترضان خود حاضر به امتیازدهی شدند. آنها در سخنرانیهای تلویزیونی خود نه تنها به مخالفان وعده دادند که در انتخابات بعدی ریاستجمهوری شرکت نخواهند کرد، بلکه قول دادند دولتهای آن وقت را منحل کنند.
قذافی اما در آن شب زمستانی با حضور در منزل سابق خود در طرابلس، در جمع دهها تن از حامیانش با انتقاد شدید از افرادی که خواهان کناره گیری او هستند، گفت: «به من میگویند کنارهگیری کن، من مگر سمتی دارم که از آن کنارهگیری کنم؟ من هیچ سمتی در لیبی ندارم من فقط رهبر انقلاب هستم. انقلاب به معنی ایثار و قربانی شدن دائمی تا پایان عمر است. من که رئیسجمهور نیستم که از سمت خود کنارهگیری کنم. من تا ابد در پست رهبری انقلاب باقی میمانم. اگر من سمتی داشتم یا اگر رئیسجمهوری بودم استعفا میکردم، اما من سمتی ندارم که از آن استعفا کنم.»
وی همچنین مردم معترض را «موش» و «مزدور» دانست که از دستگاههای جاسوسی خارجی پول میگیرند و تهدید کرد که مجازات آنها اعدام است. قذافی همچنین از هواداران خود خواست با حضور در خیابانهای سراسر کشور مخالفان را از سطح شهر جمعآوری کنند. وی همچنین از خانوادههای معترضان خواست آنها را دستگیر و به پلیس تحویل دهند.
قذافی گفت که تاکنون از قدرت و زور علیه معترضان استفاده نکرده است ، اما اگر براساس قوانین بینالمللی و لیبی وادار به انجام چنین کاری شود، دست به چنین کاری خواهد زد. وی در عین حال افزود: هنوز دستور شلیک را صادر نکردهام، اما اگر دست به چنین اقدامی بزنم قطعا توانایی این کار را دارم.
رهبر سابق لیبی شهرهایی که در اختیار مخالفان درآمدند را «اشغالشده به وسیله هواداران القاعده» توصیف کرد و تهدید کرد در صورت ادامه اعتراضات، این کشور وارد جنگ داخلی میشود، چراکه لیبی از قبایل مسلحی تشکیلشده که هیچ یک نمیتواند دیگری را تحت سلطه خود بگیرد.
این روزها مخالفان در سوریه شهر به شهر پیش می روند ؛ بشار اسد و رسانههایش می گویند آنها تروریست هستند و از سوی القاعده حمایت می شوند… می گویند اگر اسد برود جنگ داخلی آغاز می شود… وزیر خارجه ایران می گوید دمشق آرام است؛ سعید الصحاف، سخنگوی دولت صدام هم ساعاتی پیش از سقوط بغداد می گفت شهر آرام است و این اظهارات بارها از تلویزیون ایران پخش می شد… و این قصه ادامه دارد!